Pleśniawki – przyczyny, objawy i leczenie

Pleśniawki w jamie ustnej – przyczyny

Pleśniawki objawiają się biało-czerwonymi wykwitami w jamie ustnej. Zmiany są wywołane przez grzyby chorobotwórcze z rodziny Candida, zwane drożdżaki. Plamki pojawiają się głównie na języku, podniebieniu i wewnętrznej stronie policzków. Przypadłość dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Do wystąpienia pleśniawek w jamie ustnej dochodzi zazwyczaj w wyniku spadku odporności, dlatego często obserwuje się je u diabetyków, pacjentów onkologicznych i osób zakażonych HIV. Do czynników ryzyka zaliczamy także:

stosowanie wziewnych lub miejscowych sterydów,

długotrwałe podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej,

niedobory pokarmowe,

nieodpowiednią higienę jamy ustnej,

zaburzenia homeostazy jamy ustnej.

Jak rozpoznaje się pleśniawki?

Pleśniawki na języku diagnozuje się na podstawie badań mykologicznych, polegających na pobraniu próbki materiału z zainfekowanego materiału. W ten sposób można ustalić, jakie grzyby wywołały objawy, co pozwala na wprowadzenie skutecznej antybiotykoterapii. Wcześniej jednak należy ustalić czynniki wywołujące zakażenie, a następnie je wyeliminować. Ponadto powinniśmy zadbać o stan jamy ustnej, aby uniemożliwić rozwój grzybów.

Wiele osób zastanawia się, jak odróżnić pleśniawki od aft. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z infekcją grzybiczą, podczas gdy w drugim bolesne owrzodzenia są spowodowane urazem mechanicznym, stresem, niedoborem odporności lub alergią. Pleśniawki są zaraźliwe, w związku z tym uczula się rodziców, aby nie oblizywali łyżeczki lub smoczka pociechy. Pamiętajmy o regularnym wyparzaniu zabawek, szczególnie tych, które maluszek wkłada do buzi. Pleśniawki można łatwo zetrzeć, ale pojawia się wówczas ból i krwawienie. W ten sposób da się je jednak odróżnić od liszaja płaskiego i leukoplakii.

Domowe sposoby na pleśniawki

Chociaż pleśniawki nie są niebezpieczne, mogą znacznie utrudnić mówienie, picie i jedzenie. Aby zminimalizować ryzyko ich powstania, regularnie wymieniajmy szczoteczkę do zębów. Zmieńmy też swoje przyzwyczajenia żywieniowe. Ograniczmy spożycie cukru, a sięgnijmy po nabiał. W ten sposób zadbamy o mikroflorę jelit.

Pleśniawki obniżają jakość życia, dlatego tak ważna jest trafna diagnoza i wdrożenie odpowiedniego leczenia. W pierwszej kolejności warto wypróbować domowe sposoby, wśród nich znalazły się herbatki z szałwii lub rumianku. Aby złagodzić ból i pieczenie, możemy ssać kostki lodu. Wskazane jest również płukanie jamy ustnej roztworem soli fizjologicznej. W tym celu dodajmy 1 szklankę sody na szklankę wody. Możemy również płukać jamę ustną naparem z lawendy, szałwii lub rumianku.

Jak wygląda leczenie pleśniawek na języku?

Najczęściej wystarcza leczenie miejscowe obejmujące antybiotyki, preparaty do “pędzlowania” w jamie ustnej, maści, żele, spraye czy płukanki. W niektórych przypadkach stosuje się również medykamenty dermatologiczne, takie jak Clotrimazolum 1%. Kuracja powinna potrwać przynajmniej 2 tygodnie, pomimo ustąpienia objawów. W przeciwnym razie musimy się liczyć z ryzykiem nawrotu.

Pleśniawki u dzieci często nie powodują żadnych objawów, a pierwsze dolegliwości pojawiają się dopiero w zaawansowanym stadium. Z kolei dorośli najczęściej skarżą się na nieprzyjemny posmak, pieczenie i suchość w ustach.

W przypadku łagodnych i umiarkowanych objawów zaleca się stosowanie preparatów z mikonazolem, nystatyną, wodnym roztworem gencjany lub dwuglukonianem chlorheksydyny. Jeśli leczenie nie przynosi zamierzonych rezultatów, wprowadza się środki przeciwgrzybicze. W ich składzie znajduje się flukonazol, kaspofungina, worykonazol, czy amfoterecyna. Oprócz tego warto sięgnąć po medykamenty, tworzące na zmianach warstwę ochronną. Farmakoterapię należy połączyć z odpowiednią higieną jamy ustnej.