Zespół Aspergera: Jakie są objawy i jak wspierać osoby z tym zaburzeniem?
Zespół Aspergera nie jest chorobą, lecz zaburzeniem rozwojowym. Specjaliści uznają go za łagodniejszą formą autyzmu. Pierwsze objawy pojawiają się przed ukończeniem 3 roku życia. Maluch ma trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych i komunikacji interpersonalnej, ale jeśli zapewni mu się odpowiednią pomoc psychologiczną, potrafi funkcjonować w społeczeństwie. Sprawdź, kiedy warto skonsultować się z lekarzem!
Zespół Aspergera a autyzm – różnice
Oba schorzenia są zaliczane do całościowych zaburzeń rozwojowych, które zwykle rozpoznaje się u dzieci do 3 roku życia. Diagnozę stawia psychiatra lub psycholog dziecięcy na podstawie wywiadu z rodzicami i obserwacji zachowania małego pacjenta. Objawiają się przede wszystkim trudnościami w nawiązywaniu interakcji i ograniczonym repertuarem zachowań i aktywności, co wpływa na funkcjonowanie chorego we wszystkich obszarach.
Należy zaznaczyć, że istnieją zasadnicze różnice między zespołem Aspergera i autyzmem. W pierwszym przypadku nie stwierdza się ogólnego opóźnienia, ani zaburzeń rozwoju mowy i zdolności poznawczych. Jakie są objawy zespołu Aspergera u dzieci? Potrafią się komunikować, ale często używają zwrotów nieadekwatnych do ich wieku. Niezależnie od tego, jakie mają pasje, poświęcają im się bez reszty. W przyszłości stają się specjalistami w danej dziedzinie. Dziecko z autyzmem nie tylko ma opóźniony rozwój mowy, lecz także nie wykorzystuje gestów i mimiki do komunikowania się z otoczeniem. Ponadto gorzej radzi sobie w sferze emocjonalno-społecznej.
Jakie są objawy zespołu Aspergera u dorosłych?
Zespół Aspergera u dorosłych cechuje się silnym przywiązaniem do rutyny, stereotypowym zachowaniem i trudnościami w nawiązywaniu nowych znajomości. Pacjenci mają też problem z wyrażaniem własnych emocji, odczytywaniem mowy ciała, podzielnością uwagi i adaptacją do zmian. Często nie potrafią zrozumieć punktu widzenia rozmówców. Do objawów zespołu Aspergera zaliczamy także:
- problemy ze zrozumieniem metafor, ironii i żartów,
- nadwrażliwość na bodźce,
- trudności w wyrażaniu potrzeb i emocji,
- problemy z organizacją,
- mniejsza koordynacja ruchowa,
- obsesja na punkcie jednego tematu.
Kiedy warto umówić się do specjalisty?
Pierwsze objawy zespołu Aspergera u dzieci można zaobserwować w okresie niemowlęcym. Niechęć do przytulania, brak kontaktu wzrokowego, znikome gaworzenie, czy niewskazywanie palcem na interesujące przedmioty powinny wzbudzić niepokój. Konsultacji ze specjalistą wymagają również takie symptomy jak:
- stosowanie skomplikowanie zwrotów przy jednoczesnym braku podstawowych słów w początkowym etapie rozwoju mowy,
- “zafiksowanie” się na jednym punkcie, np. owadów, paleontologii, samolotach, samochodach, czy pociągach,
- niepatrzenie w kierunku wskazywanym przez osobę dorosłą,
- preferowanie określonych zabawek,
- impulsywność lub pasywność, wycofanie,
- słaba reakcja na bodźce,
- stereotypowe zachowania,
- nieumiejętność odtwarzania lub naśladowania ról.
Nie ma jednego testu, który potwierdzałby chorobę Alzheimera. Niezbędna jest współpraca neurologa, pediatry, psychologa dziecięcego, psychiatry i logopedy. Aby postawić trafną diagnozę, warto zbadać wzrok i słuch. Można również wykonać testy genetyczne i metaboliczne. W niektórych przypadkach wskazane jest przeprowadzenie badania neuroobrazowego mózgu i encefalografii (EEG).
Zespół Aspergera – leczenie
Zespołu Aspergera nie da się wyleczyć, ale istnieje kilka sposobów na poprawienie jakości życia chorego. Ważną rolę odgrywa terapia logopedyczna, która koncentruje się nie tylko na nauce wymowy, lecz także wyrażaniu siebie i rozumieniu innych.
Jak pomóc osobom z zespołem Aspergera? W tym przypadku najlepiej sprawdzi się terapia indywidualna lub grupowa prowadzona metodą poznawczo-behawioralną, kognitywną lub behawioralną. Trening umiejętności społecznych również przynosi dobre rezultaty. Podczas sesji indywidualnych lub grupowych specjalista uczy rodziców i/lub dziecko, jak tworzyć relacje międzyludzkie.
Treningi edukacyjno-psychologiczne prowadzone są nie tylko z małym pacjentem, lecz także jego opiekunami. Podczas zajęć rodzice uczą się, jak wchodzić w interakcję ze swoją pociechą i zaczynają rozumieć jej świat wewnętrzny. Jak wspierać osobę z chorobą Aspergera? Przede wszystkim warto poznać i rozwijać mocne strony osoby chorej. W ten sposób zaczyna interesować się zadaniami, które na pierwszy rzut oka wydały się jej nudne. Osoby z zespołem Aspergera nie lubią zmian, dlatego o wszelkich nowościach warto informować je z wyprzedzeniem.
Dodatkowe informacje:
- Konsultacja odpłatna z Internistą jeżeli masz objawy przeziębienia TUTAJ
- Strona Ministerstwa Zdrowia: Dla Zdrowia Polaków