Ręka szponiasta – jak wygląda i jak się leczy?

Ręka szponiasta – przyczyny

Ręka szponiasta to typowy objaw uszkodzenia nerwu łokciowego. W tym przypadku obserwuje się nadmierny wyprost palca serdecznego i małego w stawach śródręczno-paliczkowych, przy jednoczesnym zgięciu w stawach międzypaliczkowych bliższych. Palce szponiaste stają się widoczne dopiero po pewnym czasie, gdy dochodzi do zaniku mięśni międzykostnych. Do najczęstszych przyczyn porażenia nerwu łokciowego można zaliczyć:

długotrwały ucisk,

złamanie nasady dalszej kości ramiennej,

zespół kanału łokciowego,

nawracające mikrourazy.

Podczas wizyty lekarz nie tylko ustala przyczynę dysfunkcji, lecz także określa, czy ma ona charakter tymczasowy, czy stały. W pierwszym przypadku ręka szponiasta pojawia się w wyniku urazu, a w drugim – na skutek długotrwałego ucisku na nerw. Niezależnie od przyczyny, chorzy skarżą się na następujące dolegliwości:

kłucie, drętwienie i mrowienie palca serdecznego i małego,

dokuczliwy ból w obrębie stawu łokciowego,

problem z chwytaniem i utrzymaniem przedmiotów w dłoni,

niezgrabność palców,

kłopoty z zaciśnięciem dłoni w pięść, zapięciem guzików, pisaniem, czy zamknięciem drzwi na klucz.

Wspomniane objawy dotyczą zwykle dysfunkcji przewlekłej. W przypadku urazu chory odczuwa ostry, piekący ból promieniujący od palców do przedramienia.

Jak wygląda leczenie palców szponiastych?

Leczenie zachowawcze wprowadza się tylko wtedy, gdy nie doszło do zajęcia włókien ruchowych. Polega na tymczasowym unieruchomieniu w wyproście stawu łokciowego, co zapobiega przykurczom. Ponadto pacjent powinien sobie wyrobić pewne nawyki. Przede wszystkim nie wolno podpierać się na łokciach, ani dopuszczać do wyziębienia kończyny. Jeśli siedzimy z dłońmi opartymi o kolanach, zwróćmy uwagę, żeby ręka nie była zgięta w stawie łokciowym pod kątem większym niż 30 stopni.

Ręka małpia – co to znaczy?

Ręka małpia spowodowana jest zanikiem mięśni kłębu kciuka. Chorzy mają wówczas problem z precyzyjnym chwytem i przekartkowaniem gazety lub książki. Dodatkowo pacjenci odczuwają ból, mrowienie, drętwienie i kłucie w okolicy kciuka, palca wskazującego i środkowego. W takiej sytuacji konieczna jest operacja, polegająca na przecięciu więzadła poprzecznego nadgarstka, który uciska nerw pośrodkowy znajdujący się pod nim.

Ręka błogosławiąca a porażenie nerwu

Ręka błogosławiąca wskazuje na porażenie nerwu pośrodkowego, co powoduje problemy z poruszaniem kciukiem i zginaniem palców. Pacjent ma też kłopot z zaciśnięciem palców wokół walcowatych przedmiotów. W wielu przypadkach pojawia się ból nadgarstka, problemy z odwracaniem ręki, troficzne zmiany na paznokciach, zasinienie skóry ręki. Chorzy często skarżą się na pieczenie, mrowienie i drętwienie palców. Do najczęstszych przyczyn porażenia nerwu pośrodkowego należą:

ucisk wywołany krwiakiem, tłuszczakiem lub ganglionem,

wady wrodzone kości,

zespół cieśni nadgarstka,

długotrwałe pozostawanie w pozycji, w której dochodzi do ucisku nerwu,

schorzenia ogólnoustrojowe – reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca, niewydolność nerek, otyłość, zwyrodnienie stawów, niedoczynność tarczycy,

uraz ramienia, przedramienia, stawu łokciowego lub nadgarstkowego,

choroba mięśni dłoni i nadgarstka.

Porażenie nerwu pośrodkowego – na czym polega leczenie?

Leczenie ma zwykle charakter zachowawczy. Wskazany jest odpoczynek i ograniczenie ruchów, nasilających dolegliwości. Ortopeda może także zalecić noszenie szyny lub ortezy, zwłaszcza nocy. W niektórych przypadkach specjalista decyduje o wprowadzeniu farmakoterapii, obejmującej stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), środków przeciwbólowych i kortykosteroidów. Dobre efekty przynosi także fizjoterapia – masaż, stretching i ćwiczenia wzmacniające.

W zaawansowanym stadium lekarz kieruje pacjenta na operację, podczas której dochodzi do rekonstrukcji nerwu, dekompresji nerwu lub usunięcia przeszkody w postaci guza, bądź torbieli. Rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w powrocie do sprawności.