Leptospiroza – przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

Jakie są najczęstsze objawy leptospirozy?

Leptospiroza, znana również jako choroba Weila, objawia się gorączką, dreszczami, osłabieniem i silnymi bólami mięśniowymi, zwłaszcza w łydkach i okolicy lędźwiowej. Może im towarzyszyć żółtaczka, kaszel (czasami z domieszką krwi, dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, ciemne zabarwienie moczu lub skąpomocz. Niektórzy pacjenci skarżą się na bóle głowy, sztywność karku i wysypkę. Nie wolno bagatelizować wspomnianych objawów, ponieważ nieleczona leptospiroza prowadzi do niewydolności nerek i wątroby, krwotoków wewnętrznych, czy arytmii. Zdarza się jednak, że schorzenie przebiega bezobjawowo lub z łagodnymi objawami grypopodobnymi, co utrudnia postawienie diagnozy.

Leptospiroza – przyczyny

Do najczęstszych przyczyn rozwoju choroby należy kontakt z wodą zanieczyszczoną moczem zakażonych zwierząt, zwłaszcza w jeziorach, rzekach i na terenach zalewowych. Ryzyko wzrasta w czasie powodzi lub po intensywnych opadach deszczu. Do zakażeń dochodzi częściej w miejscach o niskim poziomie higieny, bądź ograniczonym dostępie do czystej wody. W grupie ryzyka znajdują się pracownicy kanalizacji, rybacy i osoby uprawiające sporty wodne.

Przykłady chorób odzwierzęcych

Wśród chorób odzwierzęcych u dzieci należy również wymienić:

Toksoplazmozę – może być przenoszona przez kontakt z odchodami zakażonego kota lub spożycie zanieczyszczonego mięsa.

Wściekliznę – choroba wirusowa przenoszona przez ugryzienie zakażonego psa, lisa, czy nietoperza. Brak odpowiedniego leczenia prowadzi nawet do śmierci.

Boreliozę – wywoływana przez bakterie Borrelia burgdorferi. To najczęstsza choroba przenoszona przez kleszcze w Europie, Ameryce Północnej i Azji. Objawy obejmują gorączkę, rumień wędrujący, bóle stawowe i dolegliwości neurologiczne.

Gorączkę Q – spowodowaną przez bakterię Coxiella burnetti, której nosicielami mogą być psy, kozy, owce, bydło i inne zwierzęta domowe.

Toksokarozę – choroba pasożytnicza wywoływana przez larwy glisty kociej lub psiej. Dzieci mogą się nimi zarazić poprzez kontakt z zanieczyszczonym piaskiem, ziemią lub odchodami zwierząt. Do typowych objawów zaliczamy gorączkę, powiększone węzły chłonne i zmiany skórne. W ciężkich przypadkach dochodzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Jak rozpoznaje się leptospirozę?

Diagnostyka schorzenia opiera się na wywiadzie medycznym, podczas którego lekarz pyta o objawy i możliwy kontakt z wodą skażoną moczem zwierząt. W przypadku podejrzenia leptospirozy specjalista zleci wykonanie mikroskopowej aglutynacji leptospir (MAT) i test immunoenzymatyczny (ELISA). Wczesne rozpoznanie leptospirozy jest konieczne dla skutecznego leczenia, a tym samym uniknięcia powikłań, takich jak niewydolność wielonarządowa.

Na czym polega leczenie leptospirozy?

We wczesnym stadium choroby wprowadza się antybiotykoterapię. Zazwyczaj stosuje się penicylinę, doksycyklinę, cefotaksym lub ceftriakson. W ten sposób można skrócić czas leczenia i zmniejszyć ryzyko powikłań. Ciężkie przypadki wymagają hospitalizacji, często na oddziale intensywnej terapii.

Leptospiroza – profilaktyka

Warto ograniczyć przebywanie w wilgotnym środowisku, zwłaszcza w regionach o wysokim ryzyku zachorowań. Rolnicy, weterynarze i pracownicy kanalizacji powinni uważać bezpośredniego kontaktu ze źródłami zakażenia. Konieczne jest noszenie odpowiedniego obuwia i rękawiczki podczas wykonywania obowiązków. Ponadto należy dbać o czystość w domu i pracy, aby zapobiec inwazji gryzoni. W tym celu zabezpieczajmy żywność i wodę przed zanieczyszczeniem. Pamiętajmy też o regularnym wykonywaniu deratyzacji w miejscach podwyższonego ryzyka. Przed wyjazdem do regionów endemicznych można przyjmować odpowiedni antybiotyk.