Gruczolakorak (adenocarcinoma) – diagnostyka, dziedziczność, i leczenie

Gruczolakorak – czym jest?

Gruczolakorak, znany również jako adenocarcinomą, to łagodna zmiana nowotworowa, która niekiedy ulega zezłośliwieniu. Pojawia się w wyniku nadmiernego rozrostu tkanki gruczołowej (wydzielającej). Może pojawić się w jelicie grubym, tarczycy, przysadce mózgowej, wątrobie. Niekiedy występuje też w gruczołach ślinowych lub nadnerczach.

Początkowo rak gruczołowy jelita grubego często przebiega bezobjawowo. Czasami pojawiają się dolegliwości niespecyficzne, takie jak zmęczenie, ból brzucha i nagła utrata masy ciała. W wielu przypadkach wykrywa się go przypadkowo podczas rutynowych badań obrazowych. Z tego względu istotną rolę odgrywa regularne monitorowanie stanu zdrowia. Naciek raka gruczołowego pojawia się przede wszystkim osób z predyspozycjami genetycznymi lub narażeniem na czynniki ryzyka. Z biegiem czasu pojawia się krwawienie z odbytu lub krew w stolcu. Towarzyszy im bolesne parcie na stolec, wymioty, żółtaczka i silne bóle brzucha. Podczas badania per rectum można wyczuć masę kałową. Przy przerzutach do płuc występuje kaszel i duszności. W przypadku podejrzenia raka gruczołowego konieczna jest konsultacja ze specjalistą.

Rak żołądka G3 – co to znaczy?

W przypadku raka żołądka G3 komórki nowotworowe i zdrowe tkanki znacznie się różnią. To sprawia, że nowotwór jest potencjalnie najbardziej złośliwy. Rak żołądka G3 zawiera w swoim utkaniu 5-50% struktur gruczołowych. Charakteryzuje się Można go usunąć endoskopowo lub tradycyjnie. Charakteryzuje się agresywnym wzrostem. Ryzyko przerzutów jest wyższe w porównaniu do nowotworów o niższej złośliwości.

Adenocarcinoma – najczęstsze przyczyny

Gruczolakorak najczęściej rozwija się w wyniku nabytych mutacji, zachodzących przez całe życie. Mogą pojawić się w wyniku niezdrowego stylu życia, ale warto również wspomnieć o uwarunkowaniach genetycznych. Pacjenci z zespołem Lyncha są szczególnie narażeni na rozwój raka gruczołowego jelita grubego. Mutacje w genach naprawy DNA (przede wszystkim MLH1, MSH2, MSH6) istotnie zwiększają ryzyko raka gruczołowego jelita grubego i macicy. Z kolei mutacje w genie APC przyczyniają się do wystąpienia polipów w jelicie grubym. Lekarze przypominają, że mogą one ulec zezłośliwieniu. Ryzyko raka jelita grubego u osób z dziedziczną polipowatością rodzinną (FAP) wynosi niemal 100%, jeśli się jej nie leczy.

Naciek raka gruczołowego – jak go rozpoznać?

Diagnostyka raka gruczołowego rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu, podczas którego lekarz zbiera informacje na temat rodzaju, czasie trwania i nasileniu objawów. Oprócz tego próbuje ustalić uwarunkowania genetyczne (np. zaburzenia hormonalne, czy rodzinną polipowatość gruczolakową), styl życia pacjenta i czynniki ryzyka (dieta, palenie papierosów, ekspozycja na toksyny). Następnie lekarz wykonuje badanie fizykalne, aby wstępnie ocenić lokalizację zmiany.

Jak przebiega leczenie raka gruczołowego?

Leczenie raka gruczołowego wymaga indywidualnego podejścia. Jeśli nowotwór zlokalizowany jest w jednym narządzie, pacjent zostanie skierowany na operację. Zmianę usuwa się wraz z marginesem zdrowej tkanki. W przypadku raka jelita grubego wykonuje się hemikolektomię, a jeśli nowotwór znajduje się w płucach – lobektomię lub pneumonektomię. W niektórych przypadkach stosuje się radio- lub chemioterapię. Coraz częściej wprowadza się terapię celowaną, koncentrującą się na specyficznych molekułach lub szlakach metabolicznych zaangażowanych w rozwój raka. Często łączy się ją z chemioterapią, co przynosi lepsze efekty.

W leczeniu niektórych rodzajów adenocarcinomy zastosowanie znajduje immunoterapia. Stymuluje ona układ odpornościowy do walki z nowotworem. Leki biologiczne, takie jak nivolumab lub pembrolizumab, to przeciwciała, które wiążą się z PD-1, czyli receptorem programowanej śmierci komórki 1. Blokują one jego oddziaływanie z ligendami PD-L1 i PD-L2. W przypadku gruczolaków hormonazależnych stosuje się natomiast hormonoterapię. Może ona spowolnić, a nawet całkowicie zatrzymać rozwój nowotworu. W zaawansowanych stadiach rakach leczenie skupia się na poprawie życia pacjenta.