Rumień na szyi – przyczyny rumienia na szyi i dekolcie

Rumień na szyi – przyczyny

Rumień na szyi najczęściej spowodowany jest długotrwałą ekspozycją na słońce, ale niekiedy pojawia się pod wpływem stresu, alergii, spożycia alkoholu, niektórych kosmetyków lub intensywnego wysiłku fizycznego. Może mu towarzyszyć pieczenie, swędzenie i uczucie gorąca. Czerwone plamy występują przede wszystkim u osób z cerą naczynkową lub wrażliwą.

Rumień na dekoldzie może pojawić się na tle alergicznym, wówczas należy ustalić czynnik uczulający, a następnie go wyeliminować. Zaleca się także przyjmowanie leku przeciwhistaminowego. Do najczęstszych alergenów zaliczamy:

pyłki roślin,

metale,

detergenty,

kosmetyki,

leki (zwłaszcza antybiotyki, środki przeciwwymiotne i przeciwbólowe),

produkty spożywcze (orzechy, skorupiaki, soja, jaja, nabiał).

Swędzący rumień na szyi – co go wywołuje?

Rumień na dekolcie i szyi w kształcie litery V zwykle wskazuje na zapalenie skórno-mięśniowe. To przewlekła choroba autoimmunologiczna, objawiająca się także osłabieniem, bólem mięśni i gorączką. Leczenie polega na stosowaniu leków immunosupresyjnych (zazwyczaj glikokortykosteroidów) i rehabilitacji.

Czerwone plamy nie zawsze związane są z rumieniem. Niekiedy przyczyną tkwi w alergii lub grzybicy. W pierwszym przypadku pojawia się zaczerwienienie, swędzenie i wysypka. Wspomniane objawy wynikają z nadmiernej reakcji układu odpornościowego na substancje obce dla organizmu, które jednocześnie nie zagrażają zdrowiu. Z kolei infekcję grzybiczą wywołują drożdżaki lub pleśnie. Chorzy zgłaszają następujące dolegliwości:

wykwity rumieniowe,

pękanie i łuszczenie skóry,

zaczerwienienie,

swędzenie,

maceracja naskorka

pęcherze z wydzieliną ropną.

Objawy grzybicy i alergii mogą się nakładać, co utrudnia postawienie diagnozy. W razie potrzeby specjalista zleca wymaz mykologiczny lub testy alergiczne. Aby zminimalizować ryzyko nawrotu objawów, należy zadbać o higienę skóry i unikać potencjalnych alergenów.

Domowe sposoby na plamy na szyi

Leczenie swędzącego rumienia na szyi zależy od jego przyczyny. W przypadku łagodnych oparzeń najprawdopodobniej wystarczy stosowanie zimnych okładów i preparatów z D-panthenolem i alantoiną. Warto również stosować specyfiki z witaminą C, ekstraktem z arniki lub wyciągiem z kasztanowca. Z drugiej strony powinniśmy zrezygnować z peelingów gruboziarnistych.

Niezależnie od przyczyny rumienia na dekolcie, możemy sięgnąć po masło shea lub jogurt naturalny. Produkty łagodzą swędzenie, pieczenie i zaczerwienienie, przywracając skórze zdrowy wygląd.

Aby nie doprowadzić do nawrotu choroby, zrezygnujmy z solarium i ograniczmy ekspozycję na słońce. Zadbajmy też o odpowiednie nawilżenie skóry. Swędzący rumień na szyi miewa podłoże psychologiczne. W takiej sytuacji wskazane jest wdrożenie terapii poznawczo-behawioralnej. Polega ona na weryfikacji własnych przekonań, a następnie zastąpieniu ich pożądanymi schematami myślowymi. Kluczową rolę odgrywa nawiązanie więzi między psychologiem a pacjentem.

Na czym polega leczenie rumienia naczynioruchowego u szyi?

Jeśli zauważyliśmy u siebie rumień na szyi, umówmy się do lekarza rodzinnego. Aby postawić diagnozę, przeprowadza wywiad, podczas którego zapyta o rodzaj, nasilenie i okoliczności występowania objawów. Następnie dokładnie obejrzy skórę. W razie potrzeby skieruje nas do dermatologa.

Ciężka odmiana choroby wymaga niezwłocznej konsultacji z lekarzem, który przepisze specjalne maści lub krem. Może również zadecydować o wprowadzeniu antybiotykoterapii lub skieruje pacjenta na laseroterapię. Niezależnie od stopnia oparzenia chrońmy skórę przed promieniowaniem UV. W tym celu stosujmy krem z filtrem SPF. Używajmy go nie tylko latem, lecz także w deszczowe i pochmurne dni.