Wirusowe zapalenie wątroby typu G — Żółtaczka G

Czym jest WZW typu G?

Wirusowe zapalenie wątroby typu G (HGV) jest rzadkim typem zapalenia wątroby. Mogą ją wywołać typy wirusów RNA o pojedynczej nici, należące do rodziny Flaviviridae. Odkryte zostały dopiero w latach 90 XX wieku. Badania wykazały, że w 27% są podobne do wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV). Chodzi tutaj o:

G (HGV),

GB-C (HGBV-C).

Mogą one powodować przewlekły stan zapalny i wiremię (obecność wirusów we krwi, zdolnych do namnażania się), nie ma natomiast jednoznacznych dowodów na to, że wywołują ostre zapalenie wątroby. Współzakażenie wirusem HBV lub HCV nie wydaje się nasilać dolegliwości. Eksperci podkreślają, że zakażenie dłużej utrzymuje się osób z obniżoną odpornością.

Jakie są najczęstsze przyczyny wirusowego zapalenia wątroby typu G?

Do zakażenia HGV dochodzi w czasie kontaktów seksualnych, a także drogą około- i poporodową. Na żółtaczkę typu G są szczególnie narażone osoby:

z niedoborami odporności,

homoseksualne,

hemodializowane,

korzystające z usług salonów piercingu, tatuażu i akupunktury, w których nie obowiązują najwyższe standardy higieny,

często zmieniających partnerów seksualnych i niestosujących prezerwatywy,

narażonych na kontakt z zanieczyszczonymi szczoteczkami do zębów i przyborami do golenia,

zażywających narkotyki dożylnie,

wymagające transfuzji krwi lub preparatów krwiopochodnych.

Eksperci podkreślają, że żółtaczka typu G często występuje jako koinfekcja w innych formach wirusowego zapalenia wątroby lub zakażeniu HIV.

Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu G

Zazwyczaj WZW G przebiega bezobjawowo. Nie wiadomo, ile trwa okres inkubacji, ale badania potwierdzają, że RNA wirusa pojawia się po około 14 dniach od ekspozycji. Niekiedy występują łagodne objawy wirusowego zapalenia wątroby, takie jak brak apetytu, uczucie zmęczenia i obniżony nastrój. Czasami pojawiają się też nudności, wymioty, gorączka i ból brzucha.

Nie bagatelizujmy objawów żółtaczki typu G, w przeciwnym razie możemy doprowadzić do stopniowego uszkodzenia narządu. Jeśli zaobserwujemy u siebie niepokojące dolegliwości, zgłośmy się do hepatologa lub lekarza chorób zakaźnych.

WZW G – diagnostyka

Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) jest kluczowym narzędziem do rozpoznawania wirusowego zapalenia wątroby typu G. Metoda polega na wielokrotnym powielaniu fragmentu DNA określonego patogenu w wybranej próbce. Testy serologiczne nie znajdują zastosowania, ponieważ 75% chorych ma prawidłowe wyniki biochemii krwi.

Na czym polega leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu G?

Farmakoterapia polega na przyjmowaniu interferonu, który wykazuje podobną skuteczność, jak w przypadku WZW typu C. Wyróżniamy kilka postaci leku, w tym naturalny interferon alfa i peginterferon alfa-2a. Pacjent powinien przyjmować go pod kontrolą lekarza. Ważne jest również wprowadzenie zdrowego stylu życia.

Nie istnieją wystarczające dowody na to, że WZW G zwiększa ryzyko wystąpienia raka wątrobokomórkowego lub marskości wątroby. Badania pokazują, że obecność wirusa HGV u osób zakażonych HIV najprawdopodobniej zwiększa przeżywalność. Kombinacja wirusów może również poprawić skuteczność leczenia. Potrzebne są jednak dalsze badania, które potwierdzałyby tę zależność.

Wirusowe zapalenie wątroby typu G – profilaktyka

Przede wszystkim korzystajmy wyłącznie z usług profesjonalnych salonów fryzjerskich, kosmetycznych, tatuażu, czy piercingu. Nie udostępniajmy też przyborów toaletowych, takich jak maszynki do golenia i szczoteczki do zębów. Rany i skaleczenia należy zabezpieczyć plastrem, w ten sposób zapobiegamy rozprzestrzenianiu się wirusa. Ponadto powinniśmy zdawać sobie sprawę z wysokiego ryzyka zakażenia podczas kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia.