Wirusowe zapalenie wątroby typu B — Żółtaczka B

Jakie są przyczyny wirusowego zapalenia wątroby typu B?

Do zakażenia WZW B dochodzi w wyniku kontaktu z krwią lub płynami ustrojowymi osoby chorej. Do czynników ryzyka zaliczamy:

zabiegi przebiegające z naruszeniem ciągłości skóry,

współżycie bez prezerwatywy z osobą zakażoną,

transfuzję krwi,

stosowanie narkotyków dożylnych,

dializę pozaustrojową (hemodializa),

pracę w zawodzie, w którym występuje podwyższone ryzyko kontaktu z krwią lub wydzielinami osoby chorej.

Jakie są najczęstsze objawy wirusowego zapalenia wątroby typu B?

Przewlekłe WZW B zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Niektórzy chorzy skarżą się jednak na ciągłe uczucie zmęczenia i obniżony nastrój. Można również zaobserwować okresowe nasilenie objawów wirusowego zapalenia wątroby typu B.

Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania, warto się zaszczepić. Cykl obejmuje 3 dawki i zapewnia trwałą odporność organizmu na wirusa. Szczepionki zawierają inaktywowaną formę HBV, w związku z tym nie mogą wywołać zakażenia.

Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu B często przebiega bezobjawowo, co zwiększa ryzyko marskości, a nawet raka wątroby. Niekiedy jednak powoduje następujące objawy:

żółtaczka (zażółcenie białek oczu i skóry),

nudności i wymioty,

ból brzucha, mięśni i stawów,

dokuczliwe swędzenie,

nadmierna męczliwość,

ciemny mocz i jasny stolec,

brak apetytu,

ból w prawym podżebrzu.

Nie lekceważ wspomnianych dolegliwości, zwłaszcza objawów żółtaczki typu B. W takiej sytuacji zgłoś się do hepatologa lub lekarza chorób zakaźnych.

WZW B – jak się je rozpoznaje?

Diagnostyka żółtaczki typu B obejmuje wywiad lekarski i badania laboratoryjne. Specjalista może zlecić oznaczenie:

prób wątrobowych (AST, ALT, ALP, GGTP, bilirubina),

swoistych przeciwciał (anty-HBe, anty-HBs, anty-HBc w klasie IgG i IgM),

antygenów (HBsAg, HBeAG),

DNA wirusa w surowicy (ilościowo i jakościowo).

Obecność antygenów i przeciwciał zależy od fazy zakażenia. O ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B mówimy wtedy, gdy badania wykryją antygen HBs i przeciwciała anty-HBc w klasie IgM. Jeśli trwa ono dłużej niż 6 miesięcy, rozpoznaje się zakażenie przewlekłe.

Dotyczy to około 7% osób dorosłych, ale aż 90% niemowląt. W tym przypadku badanie DNA HBV potwierdza obecność ponad 105 kopii/ml. Ponadto obserwuje się tymczasowy lub stały wzrost stężenia ALT. Wykrycie antygenu HBe wskazuje na dużą zdolność zarażania. Aby ocenić stopień zwłóknienia wątroby, należy wykonać biopsję lub elastografię.

Na czym polega leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu B?

W większości przypadków udaje się wyleczyć WZW-B, należy jednak uzbroić się w cierpliwość. Terapia trwa średnio 8-12 tygodni. W przypadku postaci przewlekłej próba odstawienia medykamentów może okazać się bezowocna. W takiej sytuacji leczenie WZW typu B trwa wiele lat, niekiedy kontynuuje się je do końca życia.

Ostre zakażenie wymaga stosowania analogów nukleozydowych lub nukleotydowych, takich jak lamiwudyna, telbiwudyna, adeforir i entekawir. W leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu B o charakterze przewlekłym kluczową rolę odgrywa interferon – naturalny interferon alfa lub pegylowany interferon alfa-2a.

Jaka dieta przy wirusowym zapaleniu jelit?

Aby zwiększyć skuteczność leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B, wprowadź zdrową dietę. Codziennie spożywaj owoce i warzywa, będące źródłem przeciwutleniaczy i błonnika. Zachowaj przy tym odpowiednie proporcje – ¾ warzywa do ¼ owoców. Ponadto zastąp produkty pochodzenia zwierzęcego na tłuszcze roślinne. Wzbogać menu o orzechy, awokado, nasiona, pestki, ryby i oleje roślinne. Pamiętaj jednak, żeby jeść je z umiarem, ponieważ nadmiar tłuszczu może powodować nudności. Oprócz tego ogranicz, a najlepiej całkowicie zrezygnuj z alkoholu. Unikaj też żywności wysoko przetworzonej, która obciąża wątrobę. Połącz zdrową dietę z regularną aktywnością fizyczną.