Wycięcie migdałków – na czym polega zabieg?

Migdały do wycięcia – wskazania

Nawracające, bolesne ropnie, które nie reagują na antybiotykoterapię, mogą prowadzić do ich deformacji migdałków. Ponadto znacznie obniżają jakość życia pacjenta. W takim przypadku tonsillektomia (zabieg usunięcia migdałków podniebiennych) zapobiega dalszym epizodom infekcji. Do pozostałych wskazań zaliczamy:

przewlekłe zapalenie migdałków (trwające dłużej niż 3 miesiące),

obturacyjny bezdech senny,

nowotwory migdałków,

powiększenie migdałków w wyniku infekcji.

Decyzja o usunięciu migdałków powinna być podejmowana przez laryngologa, który uwzględnia nie tylko częstotliwość i nasilenie objawów, ale także ogólny stan zdrowia pacjenta, ryzyko powikłań i alternatywne metody leczenia.

Jak przygotować się do wycięcia migdałków?

Przede wszystkim pacjent powinien wykonać podstawowe badania – morfologię, koagulogram i EKG (u dorosłych). Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym, w związku z tym niezbędna staje się konsultacja anestezjologiczna. Przed operacją należy pozostawać na czczo, czyli przynajmniej przez 6 godzin nic nie jeść, ani nie pić. Na około 7-10 dni przed zabiegiem pacjent powinien odstawić leki rozrzedzające krew, po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Warto również poinformować go o przyjmowanych medykamentach i suplementach. W ten sposób można zminimalizować ryzyko komplikacji po wyciętych migdałkach.

Zabieg usunięcia migdałków – jak wygląda?

U dzieci najczęściej stosuje się znieczulenie ogólne, a u dorosłych – znieczulenie miejscowe. Istnieje kilka metod wycinania migdałka. Tradycyjnie usuwa się go przy pomocy skalpela. Metoda jest sprawdzona, ale wiąże się z dużym ryzykiem krwawienia, przez co wydłuża się okres rekonwalescencji. Nic więc dziwnego, że coraz częściej migdały usuwa się za pomocą endoskopu. Zabieg jest bezpieczny i małoinwazyjny, a przy tym cechuje się wysoką precyzją. Procedura kończy się elektrokoagulacją, przyczyniającą się do zatamowania krwawienia.

Kolejną, chociaż rzadziej stosowaną, techniką jest laserowa tonsillektomia. Umożliwia precyzyjne cięcie, dlatego znajduje zastosowanie w trudnych przypadkach. Procedura pozwala na zachowanie znacznej ilości zdrowej tkanki, tym samym ogranicza krwawienie. Należy jednak zaznaczyć, że wymaga ona doświadczenia operatora i specjalistycznego sprzętu.

W ostatnich latach dużą popularnością cieszy się metoda wykorzystująca fale radiowe do rozpuszczenia tkanki przy niskiej temperaturze. W ten sposób można zminimalizować ryzyko uszkodzenia tkanek, co przekłada się na szybszą rekonwalescencję. Niektórzy pacjenci mają tendencję do nawracających stanów zapalnych, wówczas można rozważyć metodę mikrodebriderową. Wycinanie migdałków odbywa się stopniowo, dzięki czemu ryzyko uszkodzenia pobliskich struktur zdecydowanie maleje.

Każda z wymienionych technik ma wady i zalety, a ostateczna decyzja zależy od wielu czynników – stanu zdrowia pacjenta, doświadczenia chirurga, ryzyka powikłań, dostępności nowoczesnych technologii w danej placówce medycznej.

Wycięte migdałki – rekonwalescencja

W pierwszych dniach po zabiegu pacjent doświadcza silnego bólu gardła, utrudniającego mówienie i jedzenie. Z tego powodu powinien przyjmować środki przeciwbólowe, zgodnie z zaleceniami lekarza. Dodatkowo zaleca się spożywanie miękkich, chłodnych pokarmów, które nie podrażniają świeżo operowanego obszaru. Niezbędny jest także odpoczynek, powstrzymanie się od głośnego mówienia i śmiechu. Warto płukać gardło letnią wodą lub naparem z rumianku, aby zapobiec infekcjom.

Możliwe powikłania po wycinaniu migdałków u dorosłych

W niektórych przypadkach pojawia się silne krwawienie. Może mu towarzyszyć wysoka gorączka, trudności w oddychaniu i odwodnienie. Pacjenci skarżą się czasami na silny ból gardła, który utrudnia spożywanie płynów i posiłków. Niekiedy dochodzi do zakażenia rany, co objawia się bólem, gorączką, zaczerwienieniem i obrzękiem w obrębie operowanego obszaru. W takiej sytuacji należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.