Pokrzywka na twarzy – przyczyny, objawy i leczenie

Pokrzywka – jak ją rozpoznać?

Badania pokazują, że pokrzywka u dorosłych występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Typowym objawem są wypukłe, białe lub różowe bąble pokrzywkowe. Najczęściej obserwuje się je na rękach, nogach, twarzy i tułowiu. Zazwyczaj znikają po 30 minutach – 24 godzinach, nie pozostawiając przy tym trwałych śladów. Często towarzyszy im świąd, niekiedy pojawia się też obrzęk krtani, warg i powiek. Niepokój powinny również wzbudzić duszności, zawroty głowy i nudności, ponieważ wskazują one na wstrząs anafilaktyczny. W takiej sytuacji powinniśmy niezwłocznie wezwać pogotowie.

Jeśli za główne kryterium przyjmiemy czas trwania objawów, wyróżniamy dwa rodzaje pokrzywki:

ostrą – dolegliwości ustępują przed upływem sześciu tygodni,

przewlekłą – dolegliwości utrzymują się powyżej 6 tygodni.

U dzieci częściej związana jest z infekcjami, natomiast u dorosłych zależy od prowadzonego stylu życia.

Pokrzywka na twarzy – diagnostyka

Jeśli zauważyliśmy u siebie bąble pokrzywkowe, zgłośmy się do lekarza rodzinnego. Po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i zbadaniu skóry stwierdzi, czy wystarczy leczenie ambulatoryjne, czy też wskazana jest hospitalizacja. Chorzy z przewlekłą pokrzywką na twarzy wymagają kontroli alergologicznej lub dermatologicznej. W przypadku pokrzywki przewlekłej lub idiopatycznej (o nieznanej etiologii) zwykle wykonuje się następujące badania:

badania laboratoryjne (morfologia krwi z rozmazem, CRP lub OB, przeciwciała przeciwtarczycowe – anty TG i anty TPO, poziom hormonów tarczycy, ogólna analiza moczu, badanie kału na obecność pasożytów, próby wątrobowe),

testy skórne (punktowe lub z własną surowicą chorego),

biopsja skóry,

badania obrazowe,

próby prowokacyjne.

Jak leczy się pokrzywkę?

W pierwszym rzucie leczenia padaczki na twarzy stosuje się leki przeciwhistaminowe II generacji, takie jak desloratydyna, cetyryzyna, bilastyna, ebastyna, lewocetyryzyna, czy feksofenadyna. Medykamenty blokują receptory histaminowe H1, ograniczając przepuszczalność naczyń. Dzięki temu skutecznie łagodzą stan zapalny. Jeśli nie przyniosą spodziewanego efektu, wdraża się terapię glikokortykosteroidami. Można je przyjmować w postaci doustnej lub dożylnej.

Pokrzywka na twarzy – co warto wiedzieć?

Czy pokrzywka jest zaraźliwa? Nie, choroba nie przenosi się między ludźmi. W przypadku pokrzywki wywołanej (indukowanej) można ustalić przyczynę objawów. Do głównych czynników ryzyka zaliczamy leki (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, inhibitory konwertazy angiotensyny, mannitol, penicylina, leki opioidowe), alergeny wziewne i kontaktowe, produkty spożywcze, stres i depresję. Może również pojawić się w wyniku ekspozycji na ciepło lub zimno. U niektórych osób charakterystyczne zmiany skórne pojawiają się po wysiłku fizycznym.

Niekiedy bąble pokrzywkowe pojawiają się w wyniku ucisku mechanicznego, wibracji, wody, śliny i sierści zwierząt, czy jadu owadów. Często współtowarzyszą infekcjom pasożytniczym układu pokarmowego, chorobom autoimmunologicznym, zakażeniom bakteryjnym lub wirusowym.

Czy pokrzywka jest niebezpieczna?

Takie pytanie zadaje wiele osób po usłyszeniu diagnozy. W 50% przypadkach towarzyszy jej obrzęk naczynioruchowy, czyli miejscowe obrzmienie błon śluzowych, skóry lub tkanki podskórnej. Należy zaznaczyć, że jest on bardzo groźny, gdy pojawi się w obrębie gardła lub krtani. W takiej sytuacji przyczynia się do duszności, co może zagrażać życiu. To jeden z pierwszych objawów wstrząsu anafilaktycznego. W takiej sytuacji należy podać jak najszybciej adrenalinę domięśniowo.

Aby zminimalizować ryzyko pokrzywki, powinniśmy unikać potencjalnych wyzwalaczy. Nie wolno nam drapać bąbli, w przeciwnym razie narażamy się na nasilenie objawów.