Podchrzęstna sklerotyzacja kości — co to jest i jak leczyć?

sie 31, 2024 | Gastrologia

Radiografia to podstawa diagnostyki schorzeń i urazów układu ruchu. Badanie pozwala ustalić rodzaj, stopień zaawansowania i lokalizację zmian degeneracyjnych, co umożliwia wdrożenie skutecznego leczenia. Analizując opis zdjęć RTG, często można natknąć się na stwierdzenie podchrzęstna sklerotyzacja. W tym artykule wyjaśniamy, co się za nim kryje, jakim chorobom towarzyszy i jak wpływa na jakość życia pacjenta!

Wzmożona sklerotyzacja podchrzęstna — czym jest?

Mianem podchrzęstnej sklerotyzacji określamy nadmierne zwiększenie gęstości kości w miejscach narażonych na największe przeciążenia. Zmiany degeneracyjne zazwyczaj obserwuje się w kręgosłupie, stropach panewek stawowych, stawie krzyżowo-biodrowym, biodrowym, kolanowym, czy barkowym. Proces jest nieodwracalny, ale istnieje kilka sposobów na złagodzenie objawów i zachowanie sprawności fizycznej.

Sklerotyzacja podchrzęstna powierzchni stawowych — przyczyny

Na podchrzęstną sklerotyzację powierzchni stawowych narażone są osoby starsze. Do czynników ryzyka zaliczamy też:

nadwagę i otyłość,
złą dietę,
siedzący tryb życia,
nieprawidłowe wykonywanie ćwiczeń,
uprawianie sportów wyczynowych,
regularne przeciążenia stawów,
nawracające uszkodzenia kości i stawów.

Wzmożona sklerotyzacja podchrzęstna zwykle związana jest z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) i chorobą zwyrodnieniową stawów. Wspomniane schorzenia uszkadzają chrząstkę i ograniczają ruchomość stawów.

Jakie są objawy podchrzęstnej sklerotyzacji?

Do typowych objawów zalicza się ból, zaczerwienienie, tkliwość, ocieplenie i obrzęk w obrębie stawu. Wspomnianym dolegliwościom towarzyszy ograniczona ruchomość stawów, zwłaszcza po przebudzeniu i dłuższym pozostawaniu w jednej pozycji. Na podchrzęstną sklerotyzację wskazują również osteofity, czyli narośla kostne przypominające haczyki lub kolce.

Nie bagatelizujmy wymienionych objawów. Nieleczona choroba zwyrodnieniowa stawów może prowadzić do niepełnosprawności. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów zgłośmy się do lekarza rodzinnego. Po postawieniu diagnozy skieruje nas do ortopedy lub reumatologa, w zależności od przyczyny przypadłości.

Jak rozpoznaje się wzmożoną sklerotyzację podchrzęstną?

W pierwszej kolejności specjalista zleca RTG, aby ocenić rodzaj i stopień zaawansowania zmian destrukcyjnych w obrębie warstwy podchrzęstnej kości. W razie potrzeby lekarz kieruje pacjenta na:

rezonans magnetyczny,
badania z krwi (CRP, OB, aglutynacja lateksowa).

Podchrzęstna sklerotyzacja — leczenie

Niezależnie od tego, czy lekarz stwierdził podchrzęstną sklerotyzację guzka większego kości ramiennej, stawów międzykręgowych,czy powierzchni stawowych kolana, wdroży farmakoterapię. Polega na stosowaniu środków doustnych, iniekcji lub maści o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Zazwyczaj stosuje się medykamenty z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak nimesulid, naproksen, ibuprofen) i glikokortykosteroidy.

Jak opóźnić postęp zmian degeneracyjnych? W większości przypadków stosuje się preparaty z sulfasalazyną, metotreksatem lub leflunomidem. Coraz większą popularnością cieszą się leki biologiczne, ale nie każdy może je stosować.

Podchrzęstna sklerotyzacja kości — metody leczenia

Aby poprawić jakość życia pacjenta, należy również wprowadzić fizjoterapię. Dobrze dobrane ćwiczenia łagodzą dolegliwości i hamują proces degradacji kości. Ulgę przynoszą również następujące zabiegi:

krioterapia (terapia zimnem),
laseroterapia,
fonofereza (przezskórne wprowadzanie leków przy pomocy ultradźwięków),
magnetoterapia.

Niekiedy lekarz kieruje pacjenta na operację, podczas której wszczepia endoprotezę w miejsce zajętego stawu. Istotną rolę odgrywa rehabilitacja, trwająca zazwyczaj 3-4 miesiące. W niektórych przypadkach powrót do sprawności zajmuje nawet rok.

Warto również wdrożyć odpowiednią dietę — ograniczyć białko i wprowadzić produkty bogate w kwasy tłuszczowe omega 3, takie jak nasiona, pestki, orzechy, zielone warzywa liściaste, tłuste ryby morskie i oleje roślinne. Oprócz tego można stosować preparaty z kurkumą. Specjaliści polecają także kąpiele solankowe i siarkowe. Leczenie kompleksowe zdecydowanie poprawia jakość życia pacjenta.