Naczyniak kręgosłupa – przyczyny, rodzaje, objawy, leczenie

sie 12, 2024 | Gastrologia

Naczyniaki są jednymi z najczęściej występujących nowotworów w obrębie kręgosłupa. Guzy rzadko dają objawy, ale kiedy osiągną duże rozmiary, mogą powodować ból, a nawet utrudniać poruszanie. Sprawdź, jakie są przyczyny i objawy naczyniaka kręgosłupa, a także, kiedy warto zgłosić się do specjalisty, aby uniknąć poważnych powikłań!

Naczyniaki w trzonach kręgów – objawy

Chociaż naczyniaki w kręgosłupie często nie powodują żadnych dolegliwości, niektóre symptomy mogą wskazywać na ich obecność. Może pojawić się przewlekły ból pleców, który nie ustępuje pomimo zażycia tradycyjnych środków przeciwbólowych i odpoczynku. Niekiedy towarzyszy mu osłabienie siły mięśniowej kończyn dolnych, zaburzenia czucia, problemy z równowagą. Ucisk na rdzeń kręgowy powoduje kłopoty z poruszaniem, utrzymaniem moczu i stolca.

Klasyfikacja naczyniaków kręgosłupa

Naczyniak kręgosłupa to łagodny nowotwór zlokalizowany w trzonie kręgów, a wywodzący się z naczyń krwionośnych. Chociaż nie wiadomo, jaka jest dokładna przyczyna jego powstawania, specjaliści wskazują na kilka czynników ryzyka:

uwarunkowania genetyczne,
nieprawidłowy rozwój naczyń w okresie prenatalnym,
nadmierna aktywność komórek śródbłonka naczyniowego,
zmiany hormonalne,
mikroprzeciążenia i mikrourazy w obrębie kręgosłupa,
proces starzenia.

Biorąc pod uwagę lokalizację zmian, możemy wyróżnić następujące rodzaje:

naczyniak trzonu kręgu,
naczyniak łuku kręgu,
naczyniaki rozległe.

Możemy również uwzględnić stopień agresywności nowotworu. W tym przypadku mówimy o:

Nieagresywnych naczyniakach w kręgosłupie – nie powodują objawów, dlatego zazwyczaj wykrywa się je przypadkowo podczas badań obrazowych. Co ważne, stanowią około 90% przypadków.
Naczyniaki agresywne – szybko rosną, w związku z tym osłabiają strukturę kręgu. Często powodują ból, ponieważ uciskają na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy.

Na czym polega leczenie naczyniaków w kręgosłupie?

Sposób postępowania zależy od charakteru, stopnia agresywności, lokalizacji i objawów. Większość naczyniaków w trzonach kręgów nie powoduje dolegliwości, dlatego nie wymagają leczenia. Zalecane są regularne badania kontrolne, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, które pozwalają ocenić ewentualny wzrost zmiany. Jeśli jednak nowotwór daje objawy lub zagraża stabilności kręgosłupa, podejmuje się stosowne działania. Często stosuje się wertebroplastykę, polegającą na wstrzyknięciu cementu kostnego do zmienionego kręgu. Podczas zabiegu pacjent leży na brzuchu. Procedurę przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Lekarz wprowadza przezskórnie igłę biopsyjną do trzonu kręgu pod kontrolą fluoroskopii, co zapewnia wyjątkową precyzję. Małoinwazyjny zabieg przezskórny stabilizuje kręgi, łagodzi ból i zapobiega dalszym deformacjom kręgosłupa.

Naczyniaki – skuteczne metody leczenia

Agresywne naczyniaki na kręgosłupie mogą powodować objawy neurologiczne. W takiej sytuacji specjalista najprawdopodobniej zdecyduje o wprowadzeniu radioterapii. Chociaż prowadzi ona do regresji zmiany, przyczynia się do uszkodzenia sąsiednich tkanek. Aby zminimalizować ryzyko skutków ubocznych, należy dokładnie zaplanować terapię. Zwykle składa się z kilku sesji, w zależności od lokalizacji i wielkości zmiany. Proponowana metoda redukuje ból i unaczynienie nowotworu, ale niesie ze sobą ryzyko powstawania owrzodzeń, martwicy i zwłóknień.

W niektórych przypadkach lekarz decyduje o embolizacji, podczas której zamyka naczynia krwionośne zaopatrujące zmianę. W ten sposób ogranicza się wzrost i ukrwienie guza. Wspomniana metoda jest skuteczna, ale nie jest wolna od ryzyka. Do najczęstszych powikłań zaliczamy niedokrwienie okolicznych tkanek i reakcję alergiczną na embolizaty (np. spiralę, czy klej naczyniowy).

Leczenie chirurgiczne znajduje zastosowanie w następujących przypadkach:

złamanie patologiczne kręgu zagrażające stabilności kręgosłupa,
powikłania neurologiczne, np. niedowłady,
ucisk na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy.

Zazwyczaj stosuje się jedną z dwóch technik – stabilizację przy pomocy implantów lub laminektomię polegającą na usunięciu blaszki łuku kręgu. W trudnych przypadkach łączy się różne metody leczenia, np. embolizację z werteroblastyką, czy radioterapię i operację.