Migotanie przedsionków – objawy, przyczyny i sposoby leczenia

sie 29, 2024 | Gastrologia

Migotanie przedsionków może przez długi czas rozwijać się bezobjawowo, co zwiększa ryzyko poważnych powikłań, takich jak niewydolność serca, czy udar mózgu. Charakteryzuje się szybkim i nieregularnym rytmem przedsionków, przyczyniając się do nieefektywnego pompowania krwi. Schorzenie dotyczy głównie osób po 65 roku życia, ale może występować u znacznie młodszych pacjentów, zwłaszcza cierpiących na chorobę wieńcową, cukrzycą, czy nadciśnieniem tętniczym. Sprawdź, jak mu zapobiegać!

Jakie są najczęstsze przyczyny migotania przedsionków?

Migotanie przedsionków zazwyczaj spowodowane jest nadciśnieniem tętniczym. Przewlekłe schorzenie prowadzi do przerostu i usztywnienia ścian serca, co sprzyja arytmii. Wśród możliwych przyczyn migotania przedsionków wymienia się również chorobę wieńcową, zawał serca, zwężenie zastawki mitralnej, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatie.

Objawy migotania przedsionków

Migotanie przedsionków charakteryzuje się nieregularną, bardzo szybką pracą przedsionków, co prowadzi do osłabienia siły skurczu. W konsekwencji dochodzi do spowolnienia przepływu krwi przez przedsionki, a niekiedy nawet do jej zastoju. Dolegliwości różnią się w zależności od częstotliwości arytmii, chorób towarzyszących i tolerancji organizmu na takie zaburzenia. Objawy migotania przedsionków obejmują kołatanie serca, zwane także palpitacją. Nasilają się przy stresie i wysiłku. Pacjenci zgłaszają również duszność i osłabienie, które utrudniają wykonywanie codziennych czynności, np. wchodzenie po schodach. Mogą także pojawić się zawroty głowy, omdlenia, ból w klatce piersiowej, uczucie lęku i niepokoju.

Jak wygląda leczenie migotania przedsionków?

Sposób postępowania zależy od nasilenia objawów i chorób współistniejących. Aby przywrócić rytm zatokowy, stosuje się leki antyarytmiczne (takie jak amiodarol, sotalol, czy flekainid), a jeśli nie przynoszą zamierzonego efektu, wdraża się kardiowersję elektryczną. Na klatce piersiowej pacjenta umieszcza się dwie elektrody, przez które przepływa prąd elektryczny o wysokiej energii. Impulsy należy zsynchronizować z pracą serca. Czasami stosuje się kardiowersję farmakologiczną, polegającą na dożylnym podawaniu leków, takich jak flekainid, amiodaron, czy propafenon. Niezależnie od metody pacjent zwykle przyjmuje leki przeciwzakrzepowe przynajmniej przez 3 tygodnie. Dzięki temu można zapobiec powikłaniom zakrzepowo-zatorowym. Niekiedy utrzymanie rytmu zatokowego jest niemożliwe. W takiej sytuacji kontroluje się częstość rytmu serca. Tętno nie powinno przekraczać 100 uderzeń na minutę. Kardiolog może wówczas przepisać beta-blokery, glikozydy nasercowe, czy blokery wapniowe. Ważną rolę odgrywa także profilaktyka udaru mózgu, polegająca na przyjmowaniu:

Antagonistów witaminy K (wymaga monitorowania INR),
Doustne antykoagulanty nieantygonistyczne witaminy K
Aspiryna.

Należy bowiem pamiętać, że migotanie komór zwiększa ryzyko udaru mózgu i tworzenia się skrzepów. Jeśli farmakoterapia nie przynosi zamierzonych efektów, wykonuje się ablację przezcewnikową. Podczas zabiegu specjalista niszczy ogniska arytmogenne w przedsionkach, zwykle w obrębie żył płucnych. Można go przeprowadzić metodą ablacji prądem o częstotliwości radiowej (RF) lub krioablacji. Procedura znacząco zmniejsza ryzyko napadów AF, a czasami prowadzi nawet do całkowitego wyleczenia. Pacjentom z ciężkimi postaciami migotania przedsionków, u których zawiodły inne metody leczenia, dokonuje się ablacji węzła przedsionkowo-komorowego i wszczepia rozrusznik serca.

Migotanie komór – profilaktyka

Migotanie komór zagraża życiu, w związku z tym wymaga natychmiastowej interwencji. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia, należy wprowadzić zmiany w dotychczasowym stylu życia. Przede wszystkim powinniśmy rzucić palenie. Ponadto zadbajmy o odpowiednią dawkę ruchu (przynajmniej 150 minut umiarkowanej lub 75 minut intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo). Uwzględnijmy w swojej diecie produkty bogate w błonnik i kwasy tłuszczowe omega-3. Z drugiej strony ograniczmy spożycie soli i cukrów prostych.