Macica dwurożna – czym jest?

Dwurożność macicy — diagnostyka

Dwurożność macicy zwykle przebiega bezobjawowo, dlatego wykrywa się ją podczas badań obrazowych wykonywanych z innych wskazań. W pierwszej kolejności lekarz wykonuje USG przezpochwowe, aby wykryć ewentualne nieprawidłowości. Badanie umożliwia ocenę kształtu narządu i wykrycie nietypowego podziału na dwa rogi. Chociaż dostarcza ono przydatnych informacji, jego dokładność jest ograniczona. W wielu przypadkach wykonuje się histerosalpingografię (HSG) i rezonans magnetyczny. Pierwsze badanie wykorzystuje środek kontrastowy, który uwidacznia kształt macicy i drożność jajowodów. Z kolei MRI pozwala na odróżnienie dwurożnej macicy od innych nieprawidłowości.

Niejednoznaczne wyniki badań wymagają zastosowania metod inwazyjnych, takich jak laparoskopia lub histeroskopia. W pierwszym przypadku można ocenić zewnętrzną strukturę macicy i jej korelację z innymi narządami miednicy mniejszej. Z kolei histeroskopia pozwala obejrzeć wnętrze macicy.

Warto również wspomnieć o badaniach genetycznych, które znajdują zastosowanie w diagnostyce różnicowej. Anomalie wrodzone często współistnieją z innymi wadami, np. układu moczowego. W ten sposób można zidentyfikować zespół wad rozwojowych i określić ryzyko ich wystąpienia u potomstwa.

Wybór odpowiednich badań powinien być poprzedzony dokładnym wywiadem medycznym, podczas którego ginekolog zadaje pytania na temat:

nieregularnych miesiączek,

problemów z zajściem w ciążę,

poronień,

dolegliwości bólowych.

Macica dwurożna a ciąża

Wspomniana wada anatomiczna nieznacznie zmniejsza szansę na zajście w ciążę, może jednak utrudnić jej donoszenie. Przyczynia się do nieprawidłowego ukrwienia narządu, co zwiększa ryzyko poronienia. Ograniczona przestrzeń w macicy przyczynia się do przedwczesnego porodu. Nietypowy kształt narządu sprawia, że dziecko często znajduje się w położeniu poprzecznym (główka z jednej strony, a nóżki z drugiej) lub miednicowym (uda i stopy leżą niedaleko ujścia szyjki macicy, dlatego maluch wygląda tak, jakby siedział „po turecku”). Jeśli ciąża rozwija się w jednym rogu, istnieje ryzyko pęknięcia narządu.

Dwie macice – czy to możliwe?

Posiadanie dwóch macic jest możliwe, chociaż takie zaburzenie występuje bardzo rzadko. Wynika ono z nieprawidłowego rozwoju przewodu Müllera. Nie każda kobieta z podwójną macicą doświadcza objawów, ale niekiedy skarżą się one na:

nieregularne lub obfite miesiączki,

dyskomfort podczas współżycia,

ból w miednicy, zwłaszcza podczas menstruacji,

problemy z zajściem w ciążę lub nawracające poronienia.

Diagnostyka opiera się na USG transwaginalnym i rezonansie magnetycznym. Niekiedy wykonuje się laparoskopię lub histeroskopię.

Na czym polega leczenie macicy dwurożnej?

Jeśli wada rozwojowa macicy nie powoduje żadnych dolegliwości, najprawdopodobniej wystarczą regularne kontrole u ginekologa. Zaleca się również wsparcie farmakologiczne w trakcie ciąży. Najczęściej polega na stosowaniu progesteronu i leków tokolitycznych (hamujących skurcze macicy). Jeśli pacjentka ma problem z zajściem w ciążę, może skorzystać z zapłodnienia in vitro (IFV). Chociaż dwurożność macicy nadal zwiększa ryzyko komplikacji, stała opieka medyczna znacznie go zmniejsza. Wczesne USG pozwala określić implantację zarodka, a kolejne badania umożliwiają ocenę wzrostu dziecka, łożyska i ilości płynu owodniowego. Jeśli istnieje ryzyko pęknięcia macicy, wykonuje się cesarskie cięcie.

Metroplastyka Strassmana jest najczęściej stosowaną metodą w przypadku macicy dwurożnej. Podczas zabiegu specjalista łączy dwie jamy narządu, co poprawia jej funkcję. Można go przeprowadzić na drodze laparoskopii lub klasycznej laparotomii. Pierwsza technika wiąże się z krótszym czasem rekonwalescencji i mniejszym ryzykiem powikłań. Badania pokazują, że po operacji 75-80% pacjentek może zajść w ciążę i ją donosić.