Leczenie i objawy przepukliny udowej

Jakie są objawy przepukliny udowej?

Początkowo schorzenie przebiega bezobjawowo lub powoduje niespecyficzne dolegliwości. Pacjenci często skarżą się na tępy ból lub uczucie dyskomfortu w górnej części uda, bądź pachwinie. Dolegliwości nasilają się podczas wysiłku, defekacji czy kaszlu, kiedy wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej. Z biegiem czasu pojawia się wyczuwalny guzek (miękki lub twardy) tuż pod więzadłem pachwinowym. Można go łatwo zauważyć przy napinaniu mięśni, po czym cofa się po odpoczynku. Oprócz tego chory odczuwa rozpieranie w pachwinie. W zaawansowanych przypadkach występują zaparcia, nudności i wymioty, szczególnie gdy doszło do zaciśnięcia pętli jelitowej.

Przepuklina na nodze – diagnostyka

Przepuklina udowa bywa wyzwanie diagnostyczne ze względu na lokalizację i często subtelne objawy. Co ważne, stanowi ona zaledwie 3-5% wszystkich przepuklin brzusznych. Zazwyczaj pojawia się po prawej stronie. Jeśli coś nas niepokoi, zgłośmy się do chirurga ogólnego.

Rozpoznanie przepukliny udowej opiera się na dokładnym wywiadzie, badaniu fizykalnym i badaniach obrazowych, takich jak:

USG z próbą Valsalvy,

tomografia komputerowa,

rezonans magnetyczny.

Podczas wywiadu specjalista zbiera informacje na temat dolegliwości bólowych (nasilenie przy wypróżnianiu i kaszlu), wyczuwalnych guzkach w okolicy pachwinowo-udowej, czynnikach ryzyka (otyłość, przewlekłe zaparcia, ciąża, noszenie ciężkich przedmiotów), objawach sugerujących uwięźnięcie (nudności, nagły, silny ból). Oprócz tego zapyta, czy pacjent odczuwa ciągnięcie podczas schylania się lub dźwigania. Badanie przepukliny udowej przeprowadza się w pozycji stojącej i leżącej, porównując symetrię obu stron.

Jak wygląda leczenie przepukliny na nodze?

Sposób postępowania zależy od wielkości przepukliny i objawów. W przypadku niewielkich uwypukleń zaleca się postępowanie zachowawcze. Lekarz może zasugerować stosowanie elastycznej opaski lub pasa przepuklinowego, które utrzymują wypadające tkanki na swoim miejscu, a tym samym łagodzą dyskomfort. Ponadto wskazana jest zmiana stylu życia – rzucenie palenia, utrzymanie prawidłowej masy ciała i unikanie dźwigania ciężkich przedmiotów. Należy również wprowadzić dietę bogatą w błonnik, aby zapobiegać zaparciom. Trzeba pamiętać, że metody zachowawcze łagodzą objawy, ale nie likwidują przyczyny.

Jeśli pacjent odczuwa dyskomfort, warto rozważyć interwencję chirurga. Zwykle przeprowadza się operację beznapięciową, podczas której specjalista zamyka ubytek w ścianie brzucha, wszywając siatkę z materiału syntetycznego. Zabieg można wykonać metodą:

otwartą (tradycyjną) – nacięcie w okolicy miednicy lub pachwinie,

laparoskopową – niewielkie nacięcie, przez które wprowadza się mikronarzędzia.

W obu przypadkach chirurg odprowadza wypadający worek przepuklinowy do jamy brzusznej i wzmacnia ścianę mięśniową. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, podpajęczynówkowym lub miejscowym, w zależności od stanu pacjenta i preferencji lekarza.

Czego można spodziewać się po operacji?

Rokowania u pacjentów z przepukliną udową są najczęściej bardzo dobre, pod warunkiem że zostanie ona wcześnie rozpoznana i zoperowana. Większość chorych wraca do pełnej sprawności po kilku tygodniach od zabiegu. Badania pokazują, że ryzyko nawrotu wynosi mniej niż 1%.

Nie bagatelizujmy objawów sugerujących przepuklinę, w przeciwnym razie narażamy się na jej uwięźnięcie, czyli zakleszczenie zawartości. Struktury jelitowe zaczynają obumierać po kilku godzinach, co grozi perforacją narządu, zapaleniem otrzewnej i posocznicą. W przypadku uwięźniętej przepukliny liczy się czas. Operację należy przeprowadzić w ciągu kilku godzin od wystąpienia objawów, aby uratować życie pacjenta.