Guzki na płucach – co oznaczają, przyczyny powstawania oraz jak reagować?

Drobne guzki na płucach – o czym świadczą?

Guzki na płucach wykryte podczas RTG klatki piersiowej lub tomografii komputerowej często wynikają z infekcji bakteryjnej albo grzybiczej. Niekiedy zbudowane są z tkanki płucnej, co ważne, mogą również zawierać zwapnienia i komórki tłuszczowe. Zdarza się jednak, że guzy na płucach mają charakter złośliwy, dotyczy to przede wszystkim palaczy, górników, pracowników budowlanych i osób zatrudnionych w przemyśle chemicznym.

Pasmowate zagęszczenie w płucach może wskazywać na niedodmę, gruźlicę, grzybicę lub mykobakteriozę atypową. W kontekście niewydolności serca wspomniane zmiany świadczą o zastoju płynów. Tego typu nieprawidłowości są często spowodowane sarkoidozą, SLE (toczeń rumieniowatego układowy) lub twardziny układową. Badania pokazują, że ryzyko zachorowania na raka płuc wzrasta w przypadku rodzinnej skłonności do występowania nowotworów. Dotyczy to nawet osób niepalących.

Guzki na płucach – diagnostyka

Przewlekły kaszel, krwioplucie, duszność, nagła utrata masy ciała, czy ból w klatce piersiowej powinny nas skłonić do wizyty u specjalisty. Lekarz przeprowadzi wnikliwy wywiad, po czym skieruje nas na bronchoskopię, RTG klatki piersiowej lub tomografię komputerową. RTG to podstawa diagnostyki. Może ujawnić blizny guzy lub nacieki. Tomografia komputerowa cechuje się niezwykłą precyzją, pozwala wykryć zmiany o średnicy poniżej 1 cm. Z kolei rezonans magnetyczny znajduje zastosowanie w przypadku nacieków na okoliczne struktury. Coraz częściej wykorzystuje się również tomografię pozytonową (PET-TK). Badanie wykorzystuje radioizotopy do identyfikacji metabolicznie aktywnych zmian. Dzięki temu można ocenić ich charakter.

Na czym polega leczenie nacisków na płucach?

Podstawę leczenia stanowi wnikliwa diagnostyka obejmującą wywiad medyczny, w trakcie którego specjalista zbiera informacje na temat objawów i czynników ryzyka. Następnie osłuchuje klatkę piersiową w celu wykrycia szmerów oddechowych. Ponadto kieruje pacjenta na niezbędne badania obrazowe i laboratoryjne. Jeśli zmiany są spowodowane infekcją bakteryjną, wdraża się antybiotykoterapię dostosowaną do najczęstszych patogenów lub wyników posiewu. Ważne jest również nawadnianie organizmu i stosowanie leków mukolitycznych, które upłynniają i zmniejszają lepkość śluzu zalegającego w drogach oddechowych. W przypadku gruźlicy stosuje się wielomiesięczną terapię przeciwprątkową. Pacjenci przyjmują pyrazynamid, rifampycynę, izoniazyd lub etambutol. Nacieki na płucach zapalne leczy się za pomocą kortykosteroidów, takich jak prednizon. W razie potrzeby podaje się leki immunosupresyjne. Aby pozbyć się nacieków nowotworowych, wdraża się chemio- lub radioterapię. Niekiedy wskazana jest interwencja chirurgiczna.

Guzki na płucach – sposób postępowania

W przypadku guzów łagodnych zaleca się baczną obserwację, natomiast zmiany złośliwe usuwa się w całości (pneumonektomia lub lobektomia) lub częściowo (resekcja klinowa). Interwencję chirurgiczną stosuje się przy odpowiedniej wydolności pacjenta i braku przerzutów odległych. Jeśli nie można go zakwalifikować do operacji, zwykle wprowadza się radioterapię. Można ją również połączyć z leczeniem chirurgicznym. Radioterapia stereotaktyczna (SBRT) znacznie minimalizuje ryzyko uszkodzenia zdrowych tkanek. Promieniowanie jest precyzyjnie skierowane na guzki na płucach, z dokładnością do kilku milimetrów. W porównaniu z konwencjonalną metodą stosuje się wyższe dawki w krótszym danie. Leczenie obejmuje zazwyczaj 1-5 sesji. W zaawansowanych stadiach wprowadza się chemioterapię. Można ją również połączyć z radioterapią i chirurgią.

Diagnostyka i leczenie nacieków na płucach wymaga interdyscyplinarnego podejścia z udziałem pulmonologa, onkologa, chirurga i radioterapeuty. Wczesne wykrycie zmian poprawia rokowania.