Chrzęstniakomięsak – objawy, leczenie, rokowania nowotworu złośliwego

sie 19, 2024 | Gastrologia

Nowotwory złośliwe zaliczane są do najcięższych chorób przewlekłych ze względu na intensywny przebieg i zdolność do rozprzestrzeniania się, nie tylko w obrębie pierwotnie zaatakowanej części ciała. Medycyna wciąż udoskonala dostępne metody leczenia, co znacząco zwiększa efektywność podejmowanych terapii onkologicznych. Jednym z nowotworów złośliwych jest chrzęstniakomięsak. Czym się charakteryzuje?

Rodzaje chrzęstniakomięsaka

Chrzęstniakomięsak może atakować różne obszary szkieletu, co stanowi główne kryterium klasyfikacji tego nowotworu. Zazwyczaj rozwija się w okresie dorosłości, jednak odnotowano również przypadki zachorowań u pacjentów między 10 a 18 rokiem życia. Przebieg oraz objawy choroby zależą od miejsca lokalizacji. Specjaliści wyróżniają kilka typów chrzęstniakomięsaków:

centralny – tworzy się w jamie szpikowej kości długich, w każdym z odcinków kości udowej i piszczelowej,
przykostny – rozwija się w obrębie kości udowej, ramiennej, piszczeli, zajmuje dużą powierzchnię,
powierzchniowy – wyrasta z powierzchni kości, atakując tkanki, pojawiają się też guzy na miednicy i kości udowej, wyróżnia go powolny rozrost,
jasnokomórkowy – penetruje kość udową i ramienną,
mezenchymalny – guz miednicy i twarzy, inwazyjny przebieg,

Objawy chrzęstniakomięsaka

Chrzęstniakomięsak jest jak przyczajony, najgorszy wróg. Przez długi czas może nie dawać żadnych objawów, co opóźnia wdrożenie skutecznego leczenia. Później pojawiają się: ból, opuchlizny i zaczerwienienia. Nowotwór można zatem pomylić z innymi schorzeniami o charakterze łagodnym bądź po prostu zignorować niepokojące symptomy. Z czasem chory wyczuwa wyraźne zniekształcenie kości, na której pojawia się guz. W przypadku zauważenia takiej zmiany należy bezzwłocznie udać się do specjalisty.

Jakie są przyczyny nowotworu? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie. Mogą to być predyspozycje genetyczne bądź istniejące schorzenia, np. choroba Olliera.

Mięsak kości – rokowania

Chrzęstniakomięsak, jak sama nazwa wskazuje, zalicza się do nowotworów z grupy mięsaków, wywodzących się z tkanki łącznej. Rozwijają się agresywnie i tworzą nacieki, często się odnawiają, a ponadto mają zdolność do przerzutów. Warto dodać, że chrzęstniakomięsak to tylko jeden z 50 rozpoznanych mięsaków tkanki łącznej. W diagnostyce nowotworu wykorzystuje się rezonans magnetyczny oraz tomografie – komputerową i pozytonową emisyjną. Rokowania mięsaka kości zależą od wielu czynników, m.in. stadium, lokalizacji, intensywności itp.

Chrzęstniakomięsak – leczenie

W celu wyleczenia chrzęstniakomięsaka wykonuje się chirurgiczne wycięcie wraz z radioterapią. W przypadku bardzo złośliwego nowotworu, mającego przerzuty, wprowadzana jest też dodatkowo chemioterapia.

Czy zwapnienie kości to nowotwór złośliwy?

Wiele osób zastanawia się, czy zwapnienie kości jest równoznaczne z chorobą nowotworową lub może powodować takie same zniszczenia, jak chrzęstniak. Nie. Zwapnienie kości u większości osób przebiega łagodnie i da się wyleczyć. Należy jednak stosować odpowiednią suplementację i dbać o codzienną dietę.

Zwapnienie to naturalne zjawisko, które determinowane jest starzeniem się szkieletu, a co za tym idzie – osłabieniem poszczególnych kości. Czasami zdarza się jednak, że proces ten przebiega zbyt szybko, przez co zwiększa się ryzyko wystąpienia poważnych urazów. W kościach odkłada się nadmierna ilość soli wapnia, a spowodowane jest to zazwyczaj niedoborem witaminy K i zaburzonymi proporcjami wapnia względem witaminy D. W zależności od stanu kości, lekarz może zalecić przyjmowanie leków, które wzmocnią ich strukturę. Pacjentowi przepisywane są też suplementy, zwiększające poziom witaminy K. Duże znaczenie ma dieta bogata w owoce, warzywa, zdrowe mięso.

Chrzęstniakomięsak to złośliwy nowotwór, który może znacząco uszkodzić kości i tkanki łączne. Jeśli jednak leczenie zostanie podjęte w początkowej fazie rozwoju choroby, istnieją spore szanse na wyzdrowienie. Nie należy zatem ignorować niepokojących symptomów, ale jak najszybciej udać się do specjalisty.