Ból za uchem – jakie są przyczyny?

Zapalenie ucha zewnętrznego

Jest to infekcja spowodowana u większości osób wirusem opryszczki. W wyniku stanu zapalnego powstaje obrzęk ucha, który utrudnia odbieranie sygnałów dźwiękowych. Problemy ze słuchem nasilają się wraz ze wzrostem opuchlizny, dlatego tak istotne jest podjęcie szybkiego leczenia. Osoby z wirusową infekcją często skarżą się na kłujący ból ucha, zawroty głowy i problemy z równowagą. Może również wystąpić porażenie nerwu twarzowego w pobliżu miejsca stanu zapalnego.

Kłujący ból ucha – jak leczyć infekcję?

Podstawową metodą leczenia stanu zapalnego jest płukanie ucha letnią wodą. Zabieg ten wykonuje laryngolog, który może zalecić pacjentowi stosowanie specjalnych kropli łagodzących objawy. W przypadku bólu za uchem u pacjentów z cukrzycą lub osłabionym układem odpornościowym podejmowane jest leczenie antybiotykami.

Kłujący ból ucha – czyrak

Czyrak to stan zapalny mieszków włosowych, który najpierw przybiera formę guzka, potem wyrasta dodatkowa krostka, a gdy pęknie wydostaje się z niej masa martwicza. Cały proces jest bardzo bolesny, dlatego leczenie polega na stosowaniu ichtiolowych okładów łagodzących. Po wytworzeniu czopa martwiczego przeprowadza się operację chirurgiczną nacięcia czyraka, a w przypadku czyraczności trzeba wdrożyć celowaną antybiotykoterapię i środki wzmacniające.

Powiększony węzeł chłonny za uchem

Powiększone węzły chłonne to problem, który w terminologii medycznej określany jest jako limfadenopatia. Kłujący ból ucha może być jednym z objawów tej dolegliwości, a u większości pacjentów pojawiają się również zmiany skórne. Powiększone węzły chłonne mają średnicę powyżej 2 cm, za ich rozrost odpowiadają m.in. naciek zapalny albo zmiany nowotworowe. U osób młodych diagnozuje się głównie limfadenopatię ogólną wywołaną przez wirusy. W przypadku miejscowego powiększenia węzłów chłonnych podłożem problemu mogą być infekcje, zakażenia paciorkowcowe, błonica, gruźlica, różyczka albo odra. Limfadenopatia ogólna diagnozowana jest natomiast u osób z białaczką, chłoniakiem lub wirusem HIV.

Węzły chłonne za uchem mogą powiększyć się po szczepieniu przeciwko odrze, śwince, różyczce albo gruźlicy. W przypadku maluchów jest to związane z wyrzynaniem się zębów mlecznych. Powiększone węzły chłonne za uchem przypominają niewielkie guzki i wracają do prawidłowych rozmiarów, kiedy organizm pokona stan zapalny. Utrzymują się maksymalnie do dwóch tygodni po przebytej chorobie. Jeśli jednak węzły chłonne za uchem wciąż będą rozrośnięte, należy skonsultować się z laryngologiem.

Kłujący ból ucha – domowe sposoby

Czasami zdarza się, że ból ucha nie jest spowodowany infekcją i można go uśmierzyć domowymi sposobami. Jeśli jednak będzie się utrzymywał przez dłuższy czas, wówczas pomoc laryngologa to najlepsza decyzja.

Chcąc złagodzić ból ucha, można stosować ciepłe okłady, jednak należy je dobrze wycisnąć, by woda nie przedostała się do przewodu słuchowego. Warto pamiętać o użyciu delikatnego ręcznika, który nie podrażni skóry. Właściwości przeciwzapalne wykazuje m.in. olejek kamforowy. Wystarczy zaaplikować kilka kropli za uchem i delikatnie je wmasować. Przed użyciem olejku należy sprawdzić, czy nie wywoła on reakcji alergicznej. Domowe sposoby mogą być świetnym uzupełnieniem leczenia laryngologicznego. Należy jednak skonsultować je z lekarzem prowadzącym, by upewnić się, że przyniosą korzystne rezultaty w walce z infekcją.

Ból za uchem można wskazywać na stan zapalny wywołany przez zakażenie wirusowe, bakteryjne albo grzybicze. Często zdarza się jednak, że jest to chwilowy problem, który ustaje samoistnie. Jeśli jednak kłujący ból ucha utrzymuje się przez dłuższy czas, wówczas warto zasięgnąć opinii laryngologa.