Sialoendoskopia – leczenie kamicy ślinianek

Kamica ślinianek – czym jest i jak się objawia?

Kamica ślinianek to schorzenie związane z obecnością kamieni w przewodach wyprowadzających ślinianki. Kamienie te, zwane również złogami lub sialolitami, są zbudowane głównie z soli wapnia i mogą powodować blokadę przepływu śliny. Najczęściej występują w śliniance podżuchwowej, ale mogą także pojawić się w śliniance przyusznej czy podjęzykowej.

Głównymi objawami kamicy ślinianek są ból i obrzęk w okolicy zajętej ślinianki, zwłaszcza podczas jedzenia, gdy produkcja śliny jest zwiększona. Pacjenci mogą odczuwać suchość w ustach, a także mieć trudności z przełykaniem. W przypadku zakażenia, które może wystąpić na skutek zatrzymania śliny, może pojawić się gorączka oraz zaczerwienienie i tkliwość skóry nad ślinianką.

Kamienie w śliniankach – przyczyny

Główną przyczyną powstawania kamicy ślinianekjest zaburzenie przepływu śliny, co prowadzi do jej zagęszczenia i odkładania się kryształków mineralnych, głównie wapnia. Do czynników sprzyjających formowaniu się kamieni w śliniankach należą odwodnienie, które zmniejsza produkcję śliny, oraz stany zapalne w jamie ustnej, które mogą zmieniać skład śliny i predysponować do wytrącania się soli. Dodatkowo, niektóre choroby metaboliczne, takie jak cukrzyca, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Niekiedy, budowa anatomiczna przewodów ślinowych lub obecność ciał obcych także mogą przyczyniać się do powstawania kamieni. Regularne nawadnianie organizmu oraz dbanie o higienę jamy ustnej mogą pomóc w zapobieganiu ich tworzeniu.

Kamień w śliniance – diagnozowanie i leczenie

Diagnoza opiera się na badaniu fizykalnym oraz badaniach obrazowych, takich jak USG, które pomagają zlokalizować kamień. Coraz częściej stosuje się jednak sialoendoskopię. Jest to nowoczesna metoda pozwalająca na bezpośrednie obejrzenie wnętrza przewodów ślinianki za pomocą cienkiego endoskopu. Umożliwia ona nie tylko dokładną lokalizację kamieni, ale także ich usunięcie, co znacznie poprawia komfort pacjenta oraz zmniejsza ryzyko powikłań. Dzięki swojej precyzji i minimalnej inwazyjności, sialoendoskopia zyskuje popularność jako skuteczna technika zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu kamicy ślinianek.

W przypadku mniejszych kamieni w śliniance często stosuje się metody nieinwazyjne, takie jak masaż ślinianki, aby spróbować wypchnąć kamień do jamy ustnej. Zaleca się również zwiększenie produkcji śliny poprzez spożywanie kwaśnych pokarmów lub ssanie cukierków bezcukrowych. W zaawansowanych przypadkach, gdy kamienie w śliniance są trudne do usunięcia lub powtarzają się, może być konieczne usunięcie całej ślinianki.

Sialoendoskopia – przebieg zabiegu i rekonwalescencja

Sialoendoskopia rozpoczyna się od zastosowania znieczulenia miejscowego lub ogólnego, w zależności od stopnia komplikacji i preferencji pacjenta. Następnie lekarz delikatnie wprowadza endoskop do przewodu ślinianki, najczęściej przez naturalny otwór w jamie ustnej. Dzięki kamerze znajdującej się na końcu endoskopu, możliwe jest wizualizowanie wnętrza przewodów na monitorze. W przypadku wykrycia kamienia w śliniance, specjalne narzędzia umieszczone w endoskopie pozwalają na jego usunięcie.

Rekonwalescencja po sialoendoskopii jest zazwyczaj krótka. Pacjent może odczuwać niewielki dyskomfort lub obrzęk w okolicy operowanej ślinianki, który zwykle ustępuje w ciągu kilku dni. Zaleca się unikanie twardych pokarmów i gorących napojów przez krótki czas po zabiegu. Większość pacjentów wraca do normalnej aktywności już następnego dnia.

Sialoendoskopia stanowi znaczący postęp w diagnostyce i leczeniu kamicy ślinianek. Dzięki tej nowoczesnej technice, pacjenci mogą uniknąć bardziej inwazyjnych zabiegów chirurgicznych, ciesząc się szybką rekonwalescencją i minimalnym ryzykiem powikłań. Precyzyjne usuwanie kamieni z przewodów ślinowych za pomocą endoskopu nie tylko poprawia komfort życia pacjentów, ale także w znacznym stopniu redukuje objawy związane z tym schorzeniem.