Jak leczyć złamane lub pęknięte żebro?

Złamanie a stłuczenie żeber

W wyniku złamania żeber dochodzi do przerwania ciągłości kości, co odróżnia go od stłuczenia, które jest mniej inwazyjnym urazem. Objawia się bólem klatki piersiowej, który nasila podczas kichania, kaszlu, poruszania i oddychania. Może również pojawić się zasinienie i obrzęk w miejscu urazu, tkliwość palpacyjna. Pacjenci mają problemy z oddychaniem, wykonywaniem skrętów i skłonów. W niektórych przypadkach wyczuwalne są pod skórą fragmenty kostne.

W przypadku stłuczenia również pojawia się ból w miejscu urazu, ale jest łagodniejszy. Może się nasilać podczas głębokiego oddychania, czy chodzenia. Nierzadko występuje też krwiak. Aby jednak odróżnić pęknięte żebro od stłuczonego, niezbędna będzie diagnostyka obrazowa.

Złamanie żebra – pierwsza pomoc

Przede wszystkim ostrożnie układamy poszkodowanego w pozycji półsiedzącej, po czym owijamy ciasno klatkę piersiową przy pomocy bandaża lub opaski elastycznej. Zwróćmy przy tym szczególną uwagę na miejsce urazu. Nie powinniśmy ograniczać ruchów klatki piersiowej, ale jednocześnie musimy umożliwić swobodne oddychanie. W ten sposób zmniejszamy ryzyko powikłań.

Pęknięte żebro – diagnostyka

Do postawienia trafnej diagnozy niezbędne jest przeprowadzenie wywiadu i badania fizykalnego. Ponadto specjalista zleca RTG w jednej lub kilku projekcjach, dzięki czemu określi rodzaj urazu. W ten sposób sprawdzi też tkankę płucną pod kątem odmy. Jeśli z jakichś przyczyn nie można wykonać wspomnianego badania (np. pacjentka w ciąży), lekarz najprawdopodobniej zleci USG. Należy jednak podkreślić, że ocena struktur kostnych wymaga dużego doświadczenia diagnosty.

Złamanie żebra – jak postępować?

Jak długo leczy się pęknięte żebro? Jeśli nie doszło do powikłań, proces gojenia zajmuje 6-8 tygodni. W tym czasie powinniśmy ograniczyć aktywność fizyczną, w przeciwnym razie możemy pogłębić uraz. Z tego samego powodu należy unikać częstych zmian pozycji. Warto natomiast wprowadzić dietę bogatą w wapń, magnez, potas, białko, fosfor i witaminę C. W przypadku złamanego żebra zaleca się spanie na plecach lub boku (po stronie urazu).

Istotną rolę odgrywa również rehabilitacja oddechowa, polegająca na wykonywaniu pełnych wdechów i wydechów pomimo bólu. Pozwala to utrzymać właściwe upowietrznienie płuc, a tym samym zmniejsza ryzyko rozwoju zapalenia płuc w miejscu złamania. Ulgę przynoszą również takie zabiegi fizjoterapeutyczne jak:

magnetoterapia,

laseroterapia,

termoterapia,

hydroterapia,

kinesiotaping.

Jak wygląda leczenie złamanego żebra?

W większości przypadków wdraża się leczenie zachowawcze, polegają na stosowaniu zimnych okładów i środków przeciwbólowych. Jeśli dolegliwości utrzymują się lub nasilają, umówmy się do lekarza rodzinnego lub bezpośrednio do ortopedy. Silny ból, któremu towarzyszą duszności, świszczący oddech, czy kaszel z krwią, powinien nas skłonić do pilnej konsultacji lekarskiej.

Jeśli RTG potwierdziło odmę opłucnową, wskazana jest hospitalizacja. Niekiedy specjalista decyduje o konieczności założenia drenu do klatki piersiowej. Liczne złamania mogą doprowadzić do zaburzeń oddychania. W takiej sytuacji wdraża się leczenie operacyjne.

Neuralgia międzyżebrowa – jak sobie poradzić?

Złamane żebro jest jedną z najczęstszych przyczyn neuralgii międzyżebrowej. Objawia się silnym bólem, promieniującym do pleców. Niektórzy pacjenci spłycają oddech, aby złagodzić dolegliwości. Pamiętajmy jednak, żeby tego nie robić, ponieważ narażamy się wtedy na niedotlenienie organizmu. Jeśli farmaceutyki nie działają, umówmy się na wizytę w poradni leczenia bólu. Specjalista może zdecydować o założeniu blokady międzyżebrowej.

Zabieg jest wykonywany pod kontrolą fluoroskopii lub USG, co pozwala na kontrolowanie położenia igły względem struktur anatomicznych. Specjalista wykonuje blokadę w płaszczyźnie strzałkowej lub poprzecznej. Zabieg trwa około 20 minut, pacjent może wrócić do domu tego samego dnia.